Roman Obrycki urodził się w 1858 roku we wsi Kolaki - Strumienie, w parafii Mały Płock powiatu łomżyńskiego. Był synem Jana-Leona Obryckiego i Tekli z domu Chludzińskich. Ojciec Romana - Jan-Leon - wywodził się z zamożnej, miejscowej, szlacheckiej rodziny, herbu Prus. Rodzina matki - Chludzińscy - sygnowali się herbem Cholewa.

Kiedy Roman ma kilka lat - około 1866 roku - jego ojciec Jan-Leon i matka Tekla , przeprowadzają się ze wsi Kołaki-Strumienie do Kossak-Ponikly Stok w parafii Drozdowo - guberni łomżyńskiej . Po kupieniu znacznej części z rozparcelowanego majątku Władysława Kisielnickiego, Jan-Leon Obrycki ze swoją żoną Teklą i kilkuletnimi dziećmi, osiedlają się i pozostają tutaj przez resztę ich życia.

Romana wychowano na światłego człowieka, przywiązując wagę do zapewnienia mu przydatnego w życiu wykształcenia. Po skończeniu szkoły podstawowej posłano go do szkoły agrotechnicznej, co zaprocentowało w późniejszym życiu Romana.

Kiedy Roman Obrycki wkracza w dorosłe życie, ma wystarczającą wiedzę żeby służyć swoim ziomkom jako ich doradca i przedstawiciel. W latach 1886 - 1894 zasiada jako ławnik w gminach Bożejewo i Drozdowo, jako rzecznik interesów mieszkańców okolicznych wsi. Roman jest także rozpoznawany - przez ówczesne władze regionu - we wszystkich dokumentach historycznych z tego okresu, jako herbowy szlachcic herbu Prus. W tym okresie Roman zawiaduje - wiodącym w regionie - dużym gospodarstwem rolnym, przynoszącym mu znamienite dochody. Daje mu to możliwość wzniesienia wystawnego dworku - w latach 1880-tych, w którym później przyszło na świat wiele następnych pokoleń rodziny Obryckich.

Roman poślubia /jesienią 1889 roku / jedenaście lat młodszą pannę Leonidę z domu Cwalina. Leonida - urodzona we wsi Bagienice, w parafii Przytuły - wywodzi się ze znamienitej szlacheckiej rodziny, sygnującej się własnym herbem - Cwalina i jest - w oczach rodziców Romana - godną partią do poślubienia syna. Roman szukał sobie żony w okolicach Przytuł , które na ówczesne możliwości komunikacyjne były znacznie odległe od Kossak - Ponikly Stok, bo miał tam powiązania rodzinne. Jego rodzina też się z tej okolicy wywodziła - z okolicznych Obrytek.

Roman i Leonida Obryccy mają ze sobą pięcioro dzieci:

Pierwszy rodzi się Franciszek Ksawery , w 1890 roku.

Następna jest Amelia, urodzona w 1892 roku.

Trzecim dzieckiem jest nasz dziadek - Jan-Błażej, urodzony w 1894 roku.

Czwartym dzieckiem była Jadwiga, urodzona w 1896 roku.

ostatnim - piątym - córka Stefania, urodzona w 1897 roku.

Kopia oryginału aktu urodzenia Franciszka Ksawerego Obryckiego.

Kopia oryginału aktu urodzenia Amelii Obryckiej, urodzonej w 1892 roku .

Kopia oryginału aktu zgonu Amelii Obryckiej zmarłej w 1894 roku.

Kopia oryginału aktu urodzenia Jana Błażeja Obryckiego, urodzonego w 1894 roku .

Kopia oryginału aktu urodzenia Jadwigi Obryckiej, urodzonej w 1896 roku .

Niestety nie wszystko układa się po myśli Obryckich. W 1893 roku umiera 3-letni Franciszek Ksawery a w roku 1894 także dwu-letnia córka Amelia. Oboje są ofiarami gruźlicy, która nadal nie opuszcza domu Obryckich. We wrześniu 1899 roku - w wieku 41 lat - umiera Roman Obrycki a miesiąc później jego żona Leonida. Kiedy umierają ich pozostałe przy życiu dzieci mają zaledwie 2 lata /Stefania/, 3 lata /Jadwiga/ i pięć lat /Jan/.

W 1903 roku - cztery lata po śmierci Romana i Leonidy - umiera ich sześcioletnia córka Stefania.

Kopia oryginału aktu zgonu Romana Obryckiego - zmarłego 28 września 1899 r. - męża zmarłej miesiąc później, Leonidy Obryckiej.

Romana i Leonidę Obryckich pochowano na parafialnym cmentarzu w Drozdowie , w powiecie łomżyńskim.